ამერიკის მაღაზიებსა და პოპ-კულტურაში ჩინური ბრენდების და პროდუქციის რაოდენობა იზრება, თუმცა მათ ამერიკულ ბაზარზე აღიარების მოპოვება უჭირთ, რადგან ამერიკელი მომხმარებლებისთვის მათი იდენტიფიცირება რთულია. ამის მაგალითი არლინგტონში საყიდლებზე მოსული წყვილია.
“ვცდილობ რომელიმე ჩინური ბრენდი გავიხსენო, მაგრამ ვერ ვიხსენებ,” ამბობს პატრიკ ჰამილტონი მაღაზიათა ქსელ “კოსტკოში”. იგივე ემართება მის მეწყვილე სარა ფრიდმანსაც - “ვერც ერთს ვერ ვიხსენებ,” ამბობს ის.
წყვილის მსგავსად ჩინურ ბრენდებს ვერ ასახელებენ სხვა მყიდველებიც, რომლებიც იმ მაღაზიათა ქსელში არიან, სადაც ჩინური პროდუქცია ფართოდაა წარმოდგენილი.
ჰამილტონის თქმით ის აცნობიერებს, რომ “კოსტკოში” და ბევრ სხვა ქსელში ჩინეთში დამზადებული პროდუქცია იყიდება. “ვიცით რომ, მაგალითად, ეფლის პროდუქცია ჩინეთში მზადდება,” ამბობს ის.
ჩინეთი ამერიკაში იმპორტირებული პროდუქციის უმსხვილესი წყაროა, მაგრამ მარკეტინგული კომპანია “მილვორდ ბრაუნის” მიერ 2013 წელს ჩატარებული ამერიკელი მომხმარებლების ორი გამოკითხვის მიხედვით მხოლოდ 6%-ს შეუძლია სულ მცირე 1 ჩინური ბრენდის დასახელება.
“მილვორდ ბრაუნის” დირექტორი დორენ ვანგი ამბობს, რომ ამერიკელებში ჩინური კომპანიების არცოდნის მიზეზი მათი ბრენდირების და მარკეტინგის საწყის ეტაპებზე ყოფნაა.
“ამერიკის მაღაზიებში ჩინური პროდუქციის გაყიდვა სულაც არ ნიშნავს ამერიკელი მომხმარებლისთვის ბრენდის გაცნობას. ბრენდებისადმი ლოიალობის შექმნას წლები ჭირდება, მომხმარებელს ის უნდა უყვარდეს და მის გამოყენებას მეგობრებს უნდა ურჩევდეს, ეს კი დიდი ძალისხმევის შედეგად მოდის,” ამბობს ვანგი.
ამერიკის ბაზარზე შემოსვლის მაგალითი ჩინური მობილური აპლიკაცია WeChat-ია. აპლიკაცია მსოფლიოს მასშტაბით თვეში 468 მილიონი მომხმარებელი ჰყავს, ის ერთ-ერთი ყველაზე დიდი სოციალური ქსელია, მაგრამ ამერიკაში პრომოუშენზე ფიქრი მან მხოლოდ შარშან დაიწყო.
მარკეტინგული კომპანიის თანახმად, ამერიკულ აბზარზე ახლად შემოსული ჩინური კომპანიები ეფექტურ ბრენდირებას ვერ ახერხებენ. მწირი გაყიდვების გამო ცნობილი ჩინური სპორტული მაღაზია Li-Ning-ის ამერიაკში 2012 წელს დაიხურა.
ბევრი ჩინური კომპანია ბრენდის შექმნისას ჩინეთზე კონცენტრირდება და ამერიკელებისთვის თავის გაცნობას ნაკლებ ყურადღებას უთმობს.
მარკეტინგული კვლევის ჯგუფის მწერალი ჯესიკა ვოგნი ამერიკაში ჩინური ბრენდების ნაკლები ცნობადობის მიზეზად კიდევ ერთ რამეს ასახელებს. მისი თქმით ეს იმან განაპირობა, რომ თავდაპირველად ჩინეთი უცხოური ბრენდებისთვის ტექნიკის მწარმოებელი იყო.
“მხოლოდ ახლო წარსულში დაიწყო ჩინეთმა საკუთარი წარმოება და საერთაშორისო ბრენდების შექმნა,” ამბობს ვოგნი.
ზოგმა ჩინურმა კომპანიამ მაინც მოახერხა თავისი პროდუქციის ცნობადობის გაზრდა, კომპიუტერების მწარმოებელი ლენოვო ამერიკაში ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ჩინური ბრენდია.
“ტექნოლოგიური კომპანიები გზას უფრო ადვილად იკვლევენ, ისინი ტექნოლოგიურ სიახლეებს ქმნიან და შესაბამისად ამერიკულ ბაზარზე კონკურენტუნარიანები არიან,” ამბობს ვოგნი.
ლენოვოს თავდაპირველად შტაბბინა პეკინში ჰქონდა, 2005 წელს კი კომპიუტერული გიგანტის IBM-ის წილი იყიდა და მალევე მსოფლიოში ერთ-ერთ ყველაზე მსხვილ კომპიუტერების მწარმოებლად იქცა.
კიდევ ერთი ცნობილი ჩინური ბრენდი Air China-ა, გადამზიდავმა კომპანიამ ევროპის მიმართულებით ფრენები გაახშირა და ახლა უკვე ამერიკის 6 ქალაქში დაფრინავს.
“მათ დიდი ძალისხმევა გასწიეს, რომ თავი დაემკვიდრებინათ, აღმოსავლური სტილის ხაზგასასმელად ისინი თავიანთ თავს წარადგენდნენ “აღმოსავლეთის სილამაზედ”, რითაც დასავლური მომსახურებისგან სხვაობის ჩვენებას ცდილობდნენ,” ამბობს ვანგი.
მცდელობების და ცალკეული მაგალითების მიუხედავად, მთლიანობაში ამერიკელი მომხმარებლების განწყობა ჩინური პროდუქციის მიმართ მაინც უარყოფითია.