ეს გურანდას და მისი 4 წლის გოგონას, ბაოს ამბავია - მათი ერთობლივი ბრძოლის იმისთვის, რომ ბაომ დამოუკიდებლად გავლა შეძლოს, რომ ადამიანებმა ისწავლონ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ადამიანების დახმარება, რომ ქვეყანა ბაოს მსგავს ბავშვებს ხედავდეს, რომ ქუჩაში, ტრანსპორტში, საჯარო სივრცეებში - ყველგან იყოს ადგილი მათთვის, სადაც დაუბრკოლებლად მისვლას შეძლებენ.
ეს ამბავი იმაზეცაა, როგორ დაიწყო პრობლემებზე ღიად ლაპარაკი ბაოს დედამ, გურანდა ფაჩულიამ. რა დათმო მან, როგორც მარტოხელა დედამ იმისთვის, რომ თავისი გოგონასთვის მიეცა ყველა შესაძლებლობა. მაგალითად, როგორ თქვა უარი ყველა მთარგმნელისთვის საოცნებო ავტორის, ჟოზე სარამაგუს რომანების პორტუგალიურიდან ქართულად თარგმნაზე (გურანდა ფაჩულიას ნათარგმნია ჟოზე ლუიშ პეიშოტუს „გალვეიაში“), ტანგოს ცეკვაზე, ხატვაზე...
და პირიქით, ამბავი იმაზეც, მიუხედავად უამრავი სირთულისა, რას ვერ შეელია.
და როგორ დაიწყო გამოსავლის ძიება - ბაოს და თავისი მომავლისთვის.