რებეკა ჰარმსი: ბრექსიტის შემდეგ ევროკავშირმა ისევ დაიბრუნა მოქალაქეთა მხარდაჭერა

რომელ ძალებს ექნებათ ევროკავშირის საპარლამენტო კონტროლის უფლება 2019 წლის საპარლამენტო არჩევნების შედეგად? და წარმოადგენს თუ არა ეგზისტენციურ საფრთხეს ევროკავშირისათვის ულტრამემარჯვენე-ნაციონალისტური ძალების გაძლიერება არჩევნების წინ? ჩვენს შეკითხვებს ბრიუსელიდან უპასუხებს ევროპარლამენტარი გერმანიიდან, მწვანეთა ჯგუფის წევრი რებეკა ჰარმსი.

რებეკა ჰარმსი: გულახდილად რომ გითხრათ, არ ვეთანხმები ბევრის ვარაუდს აქ, ბრიუსელში, და ჩემს ქვეყანაში, ბერლინში, თითქოს მოახლოებული არჩევნები იყოს გადამწყვეტი, ყოფნა-არ ყოფნის საკითხი, რომ მასზე იყოს დამოკიდებული არა მხოლოდ ევროკავშირის, არამედ მთელი კონტინენტის მომავალი. მე სამჯერ ვმონაწილეობდი არჩევნებში, როგორც ჩემი პარტიის მთავარი კანდიდატი, და არჩევნების წინ სამივეჯერ, ყოველთვის მესმოდა მსგავსი შეფასება. ჩემი აზრით, ეს არჩევნები ძალიან სერიოზული საქმეა, როგორც ყოველთვის. ევროკავშირის მოქალაქეებზე ჩემი დაკვირვებით, - განსაკუთრებით ბრექსიტის შემდეგ, - მათგან მხარდაჭერა ევროკავშირისა და ევროკავშირის იდეის, მშვიდობისა და უსაფრთხოების ფუნდამენტურიიდეისა და იმის, რომ ამ ყველაფრის მიღწევა ერთად უკეთ შეგვიძლია, - ეს მხარდაჭერა ევროკავშირმა ისევ დაიბრუნა.

ვისურვებდი, რომ ყველა პარტია, რომელსაც სურს უკეთესი მომავალი ევროკავშირისა და მთელი კონტინენტისათვის, უფრო თვითდაჯერებული ელაპარაკებოდეს მოქალაქეებს, კონცენტრირებული იყოს რეალურ ამოცანებზე და ევროკავშირის მთავარი გზავნილები მიჰქონდეს მოქალაქეებამდე.

კობა ლიკლიკაძე: ჩვენ ვიცით, თუ რა არის ევროპელი ულტრამემარჯვენეებისა და ნაციონალისტების მთავარი სლოგანი. ისინი აცხადებენ, რომ უკეთ იზრუნებენ მოქალაქეების უსაფრთხოებასა და კეთილდღეობაზე, დაიცავენ თავიანთ კულტურულ და, თქვენ წარმოიდგინეთ, როგორც ამას უნგრეთის პრემიერ-მინისტრი ვიქტორ ორბანი უსვამს ხოლმე ხაზს, ევროპის ქრისტიანულ მემკვიდრეობას. რას სთავაზობენ ევროპელი მემარცხენე და ლიბრალური ძალები ამომრჩეველს, რომელიც შეშფოთებულია ბევრი რამით - იქნება ეს მოგების გადანაწილება გლობალიზაციის პირობებში თუ საზღვრების უსაფრთხოება?

რებეკა ჰარმსი: არ ვარ დარწმუნებული, რომ მაქვს უფლება, ვილაპარაკო ევროკავშირში, ზოგადად, ლიბერალების სახელით, მაგრამ, ალბათ, შემიძლია ვილაპარაკო როგორც "ლიბერალმა მწვანემ", რადგან მივიჩნევ საკუთარ თავს ლიბერალ, პროევროპელ, ცენტრისტ მწვანე პოლიტიკოსად... მე ვიტყოდი, რომ ყოველთვის პატივისცემით უნდა ვეკიდებოდეთ იმას, რომ ევროკავშირი არ არის პროექტი, რომელმაც ბოლო უნდა მოუღოს ხალხის სიყვარულს თავისთვის უფრო ახლობელი სახლის, თავისი ეროვნული სახელმწიფოსადმი. ევროკავშირი სხვადასხვა ერებს აერთიანებს! ეს პროექტი მრავალი ათწლეულის განმავლობაში ფართოვდებოდა და ამ წარსულმა გვასწავლა, რომ როდესაც ერთად ვზრუნავთ ჩვენს ინტერესებზე, მაშინ შეგვიძლია მეტს მივაღწიოთ ჩვენი მოქალაქეებისათვის.

რაც ყველაზე მნიშვნელოვნად მიმაჩნია, ევროკავშირის შექმნის მთავარი მიზანი ის იყო, რომ ბოლო მოგვეღო საკუთარი ინტერესების სასარგებლოდ სხვების წინააღმდეგ ბრძოლისათვის და იმაზე ფიქრისთვის, რომ ერთი ერი მეორეზე უკეთესია. ამას წერტილი დაესვა ევროკავშირის წყალობით და ასეც უნდა გაგრძელდეს. დაბოლოს, ლიბერალებმა უნდა აღიარონ, რომ ხალხს აქვს უფლება მოითხოვოს უსაფრთხო და მშვიდი ცხოვრება, რაც გარანტირებული უნდა იყოს. ცალკეულმა სახელმწიფომ - ასევე ევროკავშირმა - მეტი უნდა გააკეთოს იმისათვის, რომ ადამიანებმა უფრო დაცულად იგრძნონ თავი ევროკავშირშიც და თავიანთ სახლშიც.

კობა ლიკლიკაძე: რაც შეეხება უსაფრთხოებას და დაცულობას, მიჭირს გავიხსენო ბოლო ათი წლის განმავლობაში ევროკავშირის სივრცეში ჩავლილი დემოკრატიული პროცესი, რომელშიც რუსეთს არ ჰქონოდა პირდაპირი თუ ირიბი ჩარევის მცდელობა. რას ფიქრობთ, მოსალოდნელია ევროპარლამენტის მაისის არჩევნებში რუსეთის ჩარევა? რამდენად დიდია ამის საფრთხე?

რებეკა ჰარმსი: ჩემი აზრით, კრემლი დაინტერესებულია ევროკავშირის დასუსტებით და ასევე ევროკავშირისა და „აღმოსავლეთ პარტნიორობის“ ქვეყნების ურთიერთობის დასუსტებით. ჩვენთვის ცნობილია რუსეთის მხრიდან საარჩევნო პროცესებსა და ასევე რეფერენდუმებში, „ბრექსიტის“ თაობაზე რეფერენდუმში ჩარევის შესახებ. „ბრექსიტის“ რეფერენდუმი ცნობილია არა მხოლოდ რუსეთის პროპაგანდისტული მედიის, არამედ ასევე რუსული ფულის მონაწილეობით.

ამასთანავე, ევროკავშირის მოქალაქეებმა კარგად იციან ამ ჩარევის შესახებ და სხვებზე უკეთ ესმით ისიც, თუ რატომ ეწევა რუსეთი ამ ანტიევროპულ, ევროსკეპტიკურ და ევროკრიტიკულ პროპაგანდას; ესმით, თუ რატომ აფინანსებს რუსეთი ანტიევროპულ, ექსტრემისტულ პარტიებს ევროპის მრავალ ქვეყანაში. რაკი უკეთ ვიცით, იმედი მაქვს, რომ იმუნიტეტიც უფრო ძლიერი გვაქვს ამის წინააღმდეგ.

კობა ლიკლიკაძე: უკაცრავად, რომ გაწყვეტინებთ, მაგრამ არა მხოლოდ რუსეთია დაინტერესებული ევროპარლამენტის არჩევნებში ჩარევით. აშშ-ის პრეზიდენტის ყოფილმა მთავარმა სტრატეგმა წინა საპრეზიდენტო არჩევნების დროს, ბატონმა სტივ ბენონმა, ამას წინათ განაცხადა, რომ სურს თავისი ფონდით, „მოძრაობით“, დაეხმაროს ევროპელ მემარჯვენე-პოპულისტებს, რომლებიც ესწრაფვიან „მემარჯვენე-პოპულისტური ამბოხის“ პროვოცირებას მოახლოებული ევროპარლამენტის არჩევნების წინ.

​რებეკა ჰარმსი: რამდენადაც ვიცი, ბატონი ბენონი რომში დასახლდა. ეს, მისი პოზიციის მიხედვით, ლოგიკური გადაწყვეტილებაა, რადგან იტალიას ჰყავს მთავრობა, რომელიც შეესატყვისება მის იდეებს. ამავე დროს, დიდი ინტერესით ვადევნებ თვალს ცნობებს პოლონეთიდან. წავიკითხე, რომ ახლახან იტალიის ულტრამემარჯვენე ძალების ლიდერი, ქვეყნის შინაგან საქმეთა მინისტრი [მატეო სალვინი] იმყოფებოდა ვარშავაში და სურდა დაეთანხმებინა პოლონეთის მთავრობა ერთიანი სტრატეგიის შემუშავებასა და ბრიუსელის საწინააღმდეგო ახალი - „რომი-ვარშავის ღერძის“ შექმნაზე. მე ძალიან მეეჭვება, რომ ეს შეესაბამებოდეს იმას, რაც, მაგალითად, იაროსლავ კაჩინსკის [პოლონეთის მმართველი პარტიის ლიდერს] სურს.არ მჯერა, რომ კოალიციამ თუ კავშირმა პროპუტინისტურ პარტიასთან თუ პროპუტინისტ ლიდერთან, როგორიც მატეო სალვინია, პოლონეთის ელექტორატზე იმუშაოს.

კობა ლიკლიკაძე: ჩემი ბოლო შეკითხვა ეხება აღმოსავლეთ ევროპის პარტნიორობას. თქვენ, როგორც ევრონესტის საპარლამენტო ასამბლეის თანათავმჯდომარე, მრავალჯერ ხართ ნამყოფი საქართველოში, რომელიც ამაყობს თავისი მიღწევებით, როგორც აღმოსავლეთ ევროპის პარტნიორობის მოწინავე ქვეყანა. მაგრამ ბოლო საპრეზიდენტო არჩევნები არ იყო სრულყოფილი და საზოგადოებაში დიდი დაპირისპირებაა უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეთა სიის გამო. თქვენი აზრით, რა არის ქართული დემოკრატიის მთავარი გამოწვევები?

რებეკა ჰარმსი: ჩემმა მეგობრებმა საქართველოშიც და ევროპის პარლამენტშიც იციან, რომ განცვიფრებული დავრჩი იმ ფორმით, რომლითაც საქართველოში გადაწყვიტეს სოციალური შეღავათების დარიგება კერძო დავალიანების ჩამოწერის სახით - თან, არჩევნებამდე სულ რამდენიმე დღით ადრე. აქ, ბრიუსელში, არ ვეთანხმებით ასეთ ნაბიჯს, ის გარკვეულ ტვირთად აწევს ჩვენს ურთიერთობებს.

მაგრამ, ამის მიუხედავად, საქართველო არის ქვეყანა, რომელმაც უზარმაზარ პროგრესს მიაღწია რეფორმების გზაზე. და იმედი გვაქვს, რომ, საპრეზიდენტო არჩევნებთან დაკავშირებით ჩვენი კრიტიკის მიუხედავად, გავაგრძელებთ ერთობლივ ძალისხმევას და რეალური წარმატებები გვექნება ევროკავშირისაკენ საქართველოს გზაზე.