ავტორი: ქეთი მესხი
საქართველო არის ქვეყანა , რომელშიც პოლიტიკური ამინდი ძალიან ხშირად იცვლება. ქვეყანა , რომელიც პოლიტიკურად არამყარი, არასტაბილური და არაპრგნოზირებადია. აქედან გამომდინარე ზედმეტია დავა იმის თაობაზე , რომ რთულია რაიმეს ხელაღებით თქმა. აგრეთვე რთულია გადაჭრით ვთქვათ , რომ შიდაპარტიული გენდერული კვოტირება ქალთა მასიური ჩართულობის ხელშემწყობი მექანიზმი აღმოჩნდება, დიახ, რთულია ამისი თქმა , მაგრამ ეს რეალობასთან ყველაზე ახლოს დგას.
პირველ რიგში დავიწყოთ იმით , რომ თავდაპირველად საზოგადოება ყოველგვარ ცვლილებას, ყოველგვარ რეფორმასა და კანონპროექტს უარყოფით „დახვედრას უწყობს“. მეტადრე ქართული საზოგადოება , რომელსაც დიდი ხანია დაკარგული აქვს ნდობა ხელისუფლებისადმი. ასე , რომ , ჩემი აზრით, ეს გარემოება არ უნდა გახდეს ხელისშემშლელი ფაქტორი აღნიშნული პროექტის მიღების პროცესში. მართლაც, ცვლილებების გარეშე არც ერთი ქვეყანა არ განვითარებულა და არც ის ფაქტი უნდა დაგვავიწყდეს , რომ გენდერული კვოტირება არის დროებითი და არა სამუდამო პროცესი. დიახ, გენდერული კვოტირება არის დროებითი პროცესი , რომელიც საქართველოს ამ ეტაპზე ნამდვილად სჭირდება.
მაღალ ეშოლენებში გამოითქვა მოსაზრება , რომ გენდერული კვოტირება ხელოვნური პროცესია და მაშასადამე ცუდიც. კერძოდ, ეს აზრი გააჟღერა დარგობრივი ეკონომიკის თავმჯდომარემ, რომან კაკულიამ.მაგრამ საქართველო ჯერ-ჯერობით არ არის იმ სიმაღლეზე , რომ ბუნებრივი განვითარების გზას დაადგეს და ფეხი აუწყოს ევროპის განვითარებულ სახელმწიფოებს.
შეხედულება , რომ ქალთა ბუნებრივ , მასიურ ჩართულობას პოლიტიკურ პროცესებში შესაძლოა ასი წელი დასჭირდეს , დამეთანხმებით არც ისე იმედისმომცემად ჟღერს. ჯერ ერთი იმიტომ , რომ შესაძლოა ამ პროცესს ას წელზე მეტი დრო დასჭირდეს , გარდა ამისა შესაძლოა ეს პროცესი თავისთავად სრულებითაც არ განხორციელდეს და აგრეთვე უნდა გავითვალისწინოთ ის გარეომებაც , რომ თუკი საქართველო მხოლოდ ას წელიწადში მიაღწევს ევროპის განვითარებული ქვეყნების დონეს , საერთაშორისო არენაზე ეს მისი საუკონოვანი ჩამორჩენილობის გარანტი გახდება.
ბელგია, ესპანეთი , სლოვენია , პორტუგალია. ეს ის ქვეყნებია , სადაც გენდერულმა კვოტირებამ შედეგი გამოიღო და რეალობაში იმუშავა. ასე , რომ ამ პროცესში არც სათაკილო და არც საყოყმანო არაფერია. შანსი იმისა , რომ შიდაპარტიული გენდერული კვოტირება გაამართლებს ძალიან დიდია , ასე , რომ ცდა ნამდვილად ღირს.
აღსანიშნავია , ისიც , რომ გამოითქვა მოსაზრება თითქოს ქალთათვის დამამცირებელია მსგავსი წესით პარლამენტში მოხვედრა. მე კი გეტყვით , რომ უფრო დამამცირებლად მეჩვენება ქალების პოზიციები პარტიებში. უფრო ზუსტად , რომ ვთქვათ წინასაარჩევნო პროცესში ქალები ასრულებენ სხვადასხვა სამუშაობს . საქმიანობას , რომელიც აუცილებელია ელექტორატის მოსაზიდად , ძირითადი როლი ამ პროცესში მათ ეკისრებათ , თუმცა , როდესაც კანდიდატის დასახელების დრო მოდის, გამსვლელ პოზიციებზე მათ არავინ ასახელებს. ეგეც რომ არა ,ნამდვილი პოლიტიკოსი, ქალია იგი თუ კაცი , არასდროს იტყვის უარს მაღალ თანამდებობაზე აღნიშნული მიზეზით.
საზოგადოებრივი, სოციალური და ეკონომიკური ბარიერები , რომლებიც ქალებს „მასკულინურ“ დღის წესრიგში მოსახვედრად ბრძოლის დროს ხვდებათ ხშირად გადაულახავია. მიუხედავად იმისა ,თუ რას წარმოადგენს ქალი , როგორც პოლიტიკოსი. სხვაგვარად რომ ვთქვათ გენდერული ნიშნით ძალიან ბევრი ნიჭიერი და განათლებული ქალია დისკრიმინირებული.
თუკი მხარს დაუჭერენ შიდაპარტიულ გენდერულ კვოტირებას , ეს უკვე თავისთავად იქნება ქვეყნისთვის ძალიან დიდი წინგადადგმული ნაბიჯი. ვინაიდან პარლამენტარების უდიდესი პროცენტი დღესდღეობით კაცია. არც ის ფაქტორი უნდა დაგვავიწყდეს , რომ დემოკრატიის მშენებლობის პროცესში ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორია გენდერული ბალანსის დაცვა. ამისკენ საქართველოს ევროკავშირიც მოუწოდებს და თუკი ამას ბუნებრივად ვერ ვაღწევთ , რა თქმა უნდა, ხელოვნური გზებით უნდა ვცადოთ.
საზოგადოებას ჰქონდა მოლოდინი , რომ ბოლო დროს განხორციელებული ბევრი კანონი არ იმუშავებდა , მაგრამ ეს მოლოდინი არ გამართლდა. დარწმუნებული ვარ , რომ ქალთა კვოტირების კანონიც იმუშავებს , შეიძლება ისეთი კარგი შედეგებით არა , როგორც სხვა ქვეყნებში, მაგრამ გარკვეული დოზით აუცილებლად იმუშავებს.
თუნდაც ის ფაქტი, რომ პროექტის ბოლო განხილვისას მას მხარი არ დაუჭირეს, ფაქტი , რომ ფინანსურმა წახალისებამაც ვერ გამოიღო შედეგი, მეტყველებს , იმაზე , რომ საქართველო მასკულინური სახელმწიფოა და ეს , რა თქმა უნდა, ცუდად მოქმედებს მის იმიჯსა და ავტორიტეტზე. აუცილებელია სწრაფი ცვლილებები , რათა როგორმე მოვიპოვოთ დემოკრატიული , განვითარებული სახელმწიფოს სტატუსი. გავხდეთ ანგარიშგასაწევი ძალა საერთაშორისო არენაზე.
შიდაპარტიული გენდერული კვოტირება ხელს შეუწყობს ქალთა მასიურ ჩართულობას პოლიტიკაში და ეს არის არა მითი, არამედ რეალობა.