ნუნუ ჭოველიძე: „ქურთის საავადმყოფო ჩემთვის ყველაფერია. ჩვენ ისევ ქურთის საავადმყოფოს ექიმები გვქვია“
„7 აგვისტოს საღამოს 7 საათზე გვყავდა უკვე პირველი დაჭრილები. გამოძახება იყო სოფელ კეხვში... მთელი ღამე ბრიგადასთან ერთად გამოძახებებზე დავდიოდი: ვიყავი აჩაბეთში, თამარაშენში, ქემერტში, კეხვში. ამ სოფლებში ძირითადად დაჭრილები იყვნენ. იყო ფსიქიური აშლილობები მოსახლეობას შორის, ასთმიანებს შეტევები დაეწყოთ, წნევიანებს კრიზები. გზაზე ჩვენი სასწრაფო მანქანის გარდა არავინ მოძრაობდა. ჩვენი მანქანაც შუქჩამქრალი დადიოდა, რომ ჩვენთვის არ ესროლათ“.
დაწერეთ კომენტარი