„დემოკრატიის ნაკლი არის ის, რომ ვინც მისი ერთგულია, მას ხელებს უბოჭავს, ხოლო ვინც არ არის მისი ერთგული, თითქმის ყველაფრის საშუალებას აძლევს“. - ეს სიტყვები ვაცლავ ჰაველს ეკუთვნის. ჰაველი - ჩეხი უფლებადამცველი, დრამატურგი, პოლიტიკოსი - თითქმის შვიდი წელია, ცოცხალი აღარ არის, მაგრამ მისი მოსაზრებები აქტუალობას არ კარგავს - მით უმეტეს, არ კარგავს აქტუალობას ავტორიტარულ რეჟიმებთან ბრძოლა, რომლის სიმბოლოდაც ის იქცა. როგორია ვაცლავ ჰაველის მემკვიდრეობა? რა არის ის მთავარი, რაც მან დატოვა?