„ჯამბაზები საახალწლო ქალაქიდან“

„მე მქვია ნინა, 22 წლის ვარ. ვსწავლობ სამხატვრო აკდემიაში. მიყვარს ცეკვა. ბავშვები არ მიყვარდა, მაგრამ, როგორც აღმოჩნდა, კარგად ვეწყობი“.

ზურა, 22 წლის: „ ვსწავლობ საქართველოს საავიაციო უნივერსიტეტში. აქ ყოფნა არც სწავლაში მიშლის ხელს და არც სამსახურში. თან, „იოლი“ ფულია”.

ნათია, 23 წლის: „გრუზმენას“ მეძახიან. აქ ვარ იმიტომ, რომ ყოველთვის მინდოდა ჯამბაზი ვყოფილიყავი. მეხუთე წელია, რაც ესე ვმუშაობ. ჩემთვის შემოსავლიანი სამსამხურია. თბილისში გოგო ჯამბაზებში ნომერ პირველი ვარ“.

ნოდარი: „ვარ 19 წლის, ვსწავლობ თსუ-ში, ჟურნალისტიკის და მასობრივი კომუნიკაციის ფაკლუტეტის პირველი კურსზე. საახალწლოდ ვართობ სხვადასხვა ასაკის ბავშვებს. პირველად ვარ და კარგადაც გამომდის. ერთი შეხედვით, სამუშაო ადვილია, მაგრამ დღის ბოლოს რომ გადახედავ, ძალიან იღლები. 6 ან 7 საათი ვმუშაობ. გააჩნია, ხალხი რამდენი იქნება“.

ლენა: „3 წელი თურქეთში ვმუშაობდი ანიმატორად. საქართველოში სტუმრად ჩამოვედი და შემთხვევით ჯამბაზის ვაკანსია ვნახე. ვცადე ძალები მომესინჯა. მომწონს“.

მარიამი, 21 წლის: „ანიმატორობა მომწონს, იმიტომ რომ ბავშვებთან უერთიერთობა მიყვარს. ახალი წელი ჩემთვის საუკეთესო დღესასწაულია, ანიმატორობა კი სამსახურზე მეტი“.