ბრიტანეთის სამაუწყებლო კორპორაცია ბი-ბი-სი-მ გამოაქვეყნა სტატია, რომელიც ეძღვნება ქართულ ღვინოსა და მეღვინეობის ტრადიციას, მის ხანგრძლივ ისტორიას, პოლიტიკურ და ეკონომიკურ კონტექსტს სხვადასხვა ეპოქაში.
სტატიის ავტორი ნატალია გოლიშევა ესტუმრა მარანს, სადაც მას აუხსნეს, როგორ აყენებენ ქვევრის ღვინოს - როგორ ცოცხლობს მეთოდი, რომელიც, სამეცნიერო კვლევების თანახმად,მსოფლიოში პირველად საქართველოში იქნა გამოყენებული. და ეს მოხდა ძველი წელთაღრიცხვით არა უგვიანებს 5980 წლისა.
ჟურნალისტს მოჰყავს სტატისტიკური მონაცემები, რომელთა თანახმად, საქართველოდან ღვინო ექსპორტზე გააქვთ 55 ქვეყანაში და მხოლოდ 2018 წელს - წინა წელთან შედარებით - ექსპორტი 18 %-ით გაიზარდა. ჩამოთვლილია აგრეთვე უდიდესი იმპორტიორები: რუსეთი (62 %), უკრაინა (12 %), ჩინეთი (8 %), ყაზახეთი (4 %).
ნატალია გოლიშევა აღწერს თავის პირველ შთაბეჭიდილებას ქვევრის ღვინის - „ქარვისფერი სითხის“ - გასინჯვის შემდეგ: „გემოს რეცეპტორები ამიბუნტდა“, ლამის მაშინვე „თავბრუ“ დამეხვაო.
ასეთი რეაქცია, თითქოს, უარყოფით პასუხს უნდა იძლეოდეს სტატიის სათაურში დასმულ შეკითხვაზე „შეძლებს ქართული ღვინო უცხოელთა გულის მოგებას?“ და ეს მიუხედავად სტატისტიკისა, რომელიც ქართული ღვინის ექსპორტის მკვეთრ ზრდაზე მეტყველებს.
მაგრამ ჟურნალისტი საკუთარ შთაბეჭდილებას არ სჯერდება და საქმეში ჩახედულ ხალხს მიმართავს. მათ შორისაა ქართული ღვინის ნიუ-იორკელი ექპერტი, უმაღლესი კვალიფიკაციის ენოლოგი ლიზა გრანიკი. ის ადასტურებს, რომ, მაგალითად, ამერიკაში ბევრისთვის მართლაც არ არის მიმზიდველი გემოს თავისებურებები. გრანიკის დაკვირვებით, ქვევრის ღვინის გემო იმდენად უჩვეულოა, რომ ბევრს უჭირს მისი „გაგება“.
მაგრამ გრანიკი მაინც მოელის დასავლეთში ქართული ნაწარმის პოპულარობის ზრდას, რადგან ღვინის სულ უფრო მეტ მოყვარულს სურს ახლისა და განსხვავებულის დაგემოვნება. და მათ, განსაკუთრებით ახალგაზრდებს, იზიდავს ღვინო, რომელიც აღწერილია, როგორც „ნატურალური, ანტიკორპორაციული“ და „ძველი, ანტიკური“ მეთოდით დამზადებული.
დაწერეთ კომენტარი