ქართველ მეფეთა და დიდებულთა ბეჭდების წარწერანი

პატარა კახის ბეჭედზე:
„მე ფეხ განბანილთა მიერ ეკლესია ვადიდე“.

დედოფალ დარეჯანის:
„ვინ არის მიზეზი არსთა ფლობისა,
მან მცა წიაღი დედოფლობისა“.

მეფე გიორგი XII:
„სიმდაბლით ჩვენთვის გარდმოსულსა
იესოს ვაქებ ღმერთკაცსა სრულსა“.

იულონ ირაკლის ძის:
„ტომ სქესით არ ნაკლისაგან.
იულონ ირაკლისაგან“.

მეფის ძის ვახტანგის:
„ტომად იუდათ ბაგეთათ,
ვახტანგ ირაკლის ნაკვეთად“.

მეფე ერეკლეს რძლის ქეთევანისა:
„ვის დასჯა სოფლად მეთვისა
ქეთევან რძალი მეფისა“.

სარდალ ქაიხოსრო ორბელიანის:
„სარდალთ, სახლთ ხუცეს მეფისა
მდივან ბეგი ვარ მეფისა“.

მანანა ორბელიანისა:
„უდროოთ მზის დასვლით მაბნელა
სოფელმან ანაზდეულათ“.​

ამილახვართ გვარისა:
„მეფისა მტრისა ლახვარი
ვამტკიცებ ამილახვარი“.

თ-დ ბაგრატიონ მუხრან ბატონისა:
„ერთი ღმერთი მწამს,
ერთი ბატონი
სარდალთ უხუცეს მუხრან-ბატონი“.

ქსნის ერისთავის იესეს აზარფეშაზე:
„ირაკლის მონა იესე
ვისი არს სასმისი ესე“.

კაცია დადიანის:
„დადიან იმრგვლივ ვარსკვლავნი ცისა,
გადრიკა ციაღი მზისა“.

დიმიტრი თუმანოვის:
„ვარდი მიტრიალებს გულს“.

მაია მუხრან ბატონის ასულის (პირველი მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ):
„სოფელმა იავრობითა
დამცა ყვავილი ზრობითა“.

მეორედ დაქორწილების შემდეგ მისივე ბეჭედზე ეწერა:
„სოფელო შენმა იამა
შენივე ნახვა იამა!“