ადვოკატი ეკითხება, მოჰყვეს რას საქმიანობდა საქართველოში:
„რუსეთში მიტინგებში მონაწილეობა 16 წლის ასაკიდან მიღებული მაქვს. მე ძალიან აქტიური პოლიტიკური და სამოქალაქო პოზიცია გამაჩნია...
მე მქონდა ჯარიმები მიტინგების გამო, იყო ბევრი რეპრესიული მომენტები, იყო მომენტები, როცა 24-საათი დაკავებულიც ვიყავი... სიმართლე გითხრათ, იქ არის დიქტატურა... სიმართლე გითხრათ არც ერთხელ იქ ჩემი დაჭერა უმიზეზოდ არ მომხდარა, იყო ისეთი მომენტები, როცა უკანონო მიზეზით მიჭერდნენ. მე ძალიან კარგად ვიცი კანონმდებლობა და ბოლო ხუთი წელი, კანონების კარგად ცნობის გამო, ჩემთვის ნარკოტიკი არ ჩაუდიათ. სიმართლე გითხრათ, დაკავების დროს პოლიციელები მე მეუბნებოდნენ, რომ შენ თვალს გადევნებენ რუსეთის მიტინგების გამო. ყველამ თავის ჩადენილი დანაშაულის გამო აგოს პასუხი, თუ მე მექნება ის ფაქტები, რომ რუსეთის მთავრობის დახმარებით ხდება ეს, დიდი სიამოვნებით საჯარო განცხადებას გამოვაქვეყნებ, მხოლოდ და მხოლოდ ეს ვარაუდის დონეზეა.
არ მაქვს საშუალება მათ ვკითხო, ვინ თხოვა მას ამის გაკეთება[გულისხმობს ე.წ. ჩადებას]
მე შემიძლია ორგანიზება გავუკეთო წინასაარჩევნო კამპანიას, ეს შრომატევადი და მძიმე სამუშაოა, ამის განხორციელება ერთ თვეში და ორ თვეში განხორციელება შეუძლებელია, მე საქართველოში ასეთი სამსახური არ მქონია. .. მე გახლდით მიტინგზე და ჩემი მოქმედება გამოხატული იყო იმაში, რომ სამედიცინო დახმარებას ვუწევდით ხალხს... უცხო ქვეყანაში მიტინგის ორგანიზება არ გამიწევია.
ამ პროცესის განმავლობაში მე ტყუილი არ მითქვამს, მე შემეშლო ჩემს სასარგებლოდ მეთქვა, რომ ნავალნის შტაბის წევრი ვიყავი, მე ვიყავი მასთან, პოლიტიკაზეც მისაუბრია, მაგრამ მე მისი შტაბის მსახური არ ვყოფილვარ. მე მაქვს ნაცნობობა ვერ ადამიანთან, ვინც პოლიტიკით არის დაკავებული, მაგრამ მე ვფიქრობ რომ ამის გამო ჩემი თვალყური და დევნა არ ხდებოდა.
რუსეთში ჩემი ცხოვრების ბოლო ორი წელი, მე ძალიან მტკიოდა ზურგი, წელი, ვმუშაობდი პარლამენტში...არარეალურია, რომ პარლამენტის მომსახურე პირმა იმკურნალოს, რეპრესიებმა კი არ მაიძულა გავმგზავრებულიყავი, არამედ რუსეთში ცხოვრების გაუსაძლისობამ. მე ჯანმრთელობის პატარა პრობლემა მაქვს, კისრის მალა მაქვს გადაადგილებული...ახლაც ცუდად ვგრძნობ თავს და სიმართლე გითხრათ, მკურნალობის მიზნით მივდიოდი ლათინურ ამერიკაში, მე გალამაზება არ მიცდია, რაც არის ის ვთქვი,,, უფრო მიმზიდველი არ გამიხდია ჩემი თავი ვინმესთვის. შეიძლება ვინმეს არ მოეწონოს, რომ პარლამენტში ვმუშაობდი, შეიძლება ვინმეს არ მოეწონოს, რომ მიტინგებზე დავდიოდი, შეიძლება ვინმეს ის არ მოეწონოს, რომ არ მგონია რუსეთის მთავრობიდან. ვინმე მდევნიდეს და მითვალთვალებდეს. რუსეთის მთავრობაში ყველაფერი დაარქივებულია, თუ ისინი მითვალთვალებენ, ამასაც ვიპოვი, ჯერ არ მიპოვნია. მე არ დავიწყებ სიცრუის თქმას.., მე მაინტერესებს გავერკვიო, რა მოხდა".
სასამართლოში, აღკვეთის ღონისძიების შეფარდება და ციხეში შესახლება:
„პირველ სასამართლოზე დავინახე არტემი, ყველაფერი წესრიგშია. პირველ სასამართლზე, რაც მე გავარკვიე იყო - სამუდამო პატიმრობა და ნარკოტიკი, ყოველგვარი წვრილმანების გარეშე. ესეთი სახით ჯდებოდა ინფორმაცია ჩემს თავში..
საინტერესო პირები იყვნენ ჩემს პირველ სასამართლოზე, პოლიციელები, ადამიანები, რომლებიც არ მუშაობენ ნარკოტიკების განყოფილებაში, იქ იყო პოლიციელი, რომელსაც მანამდე შევხვდი მიტინგზე.
ჩვენ რუსთაველის ქუჩის მეზობელ ქუჩაზე ვიყავით და ტაქსით სახლში უნდა წავსულიყავით. როცა მიტინგებია ტაქსი ძალიან შორს გაურკვეველ ადგილას ჩერდება. არტიომს ეზარებოდა, შორს იყო ტაქსი. ის დაჯდა და ტელეფონზე დაიწყო საუბარი....მშობლებს ესაუბრა და ტელეფონზე თქვა: „აქ ჩვენ საქართველოში რევოლუციას ვახდენთო".
შემდგომ სამსახურზე დარეკა და ამ მომენტში მის გვერდით იჯდა პოლიციელი, სიგარეტს ეწეოდა და არტემს უყურებდა, სანამ არ ვუთხარი არტემს, რომ ადექი, მოვიდა ტაქსი. მე დავიმახსოვრე ამ ადამიანის სახე
როცა ციხეში მივყავდი, მითხრეს, რომ ციხეში მომკლადნენ, როგორც სააკაშვილს, ვიკითხე - როგორ? მპასუხობენ - მოგწამლავენ.
მე მას ვკითხე, რომ მასაც წამლავთ და მეც მომწამლავთ? მაპატიეთ ჩემი ბავშვურობა, მაგრამ საიდან უნდა ვიცოდე, მან არ მიპასუხა. როცა ამ პოლიციელებმა შემიყვანეს ქალთა ციხეში, თქვეს - შეხვდით ეს პოლიტპატიმარია. არა ის, რომ მე შევედი და განვაცხადე ეს, არამედ პოლიციელებმა წარმადგინეს".
წინასწარი დაკავების იზოლატორში:
„როცა იზოლატორში მიმიყვანეს, მე მეგონა, რომ იზოლატორში ვიჯექი ადმინისტრაციული დარღვევისთის, მეორე დღეს მოვიდა შორენა და კუპრავა, ასევე სახაზინო ადვოკატი, მათ ამიღეს ანალიზები....ახლა გავათვიცნობიერე, რატომ იყვნენ მოსულები, ისევ ვხედავ ქალბატონს, რომელიც მე მემუქრებოდა და კაცს, რომელიც რუსულად ერთ სიტყვას არ ამბობს და ისინი მეუბნებიან, რომ მე ვზივარ ნარკოტიკებისთვის...
სახელმწიფოს ადვოკატმა მითხრა, რომ ვიყავი სისხლის სამართლებრივი მუხლის საფუძველზე დაკავებული. მან შენიშვნა დაწერა , რომ მე არაფერი გადამითარგმნეს. მე მითხრეს ანალიზების თაობაზე და მზაობა გამოვხატე, მაგრამ ჯერ ადვოკატს დავურეკავ-მეთქი, ჯერ ჩემს დედას დავურეკავ-მეთქი. შორენამ [თარჯიმანი] იზოლატორში ისევ დამიწყო ყვირილი და მუქარა. მე მინდა აღვნიშნო, რომ როცა ვუთხარი მინდოდა ადვოკატთან საუბარი, ხელებით შეამჩნია, რასაც ვსაუბრობდი და გავიდა ოთახიდან. გამომძიებელი გავიდა ოთახიდან და გაიყოლა თარჯიმანი და ის იმწამსვე უკან მობრუნდა. ქალბატონზეა საუბარი გამომძიებლის გარეშე და არ მომცდა ადვოკატთან დარეკვის საშუალება და აგრძელებდა მუქარას, ანუ ადვოკატთან და გამომძიებელთან მე დიალოგი არ გამიმართავს".
„მომცეს საშუალება მომეწია ოთახში, მომიტანეს ორი კოლოფი სიგარეტი, ჩემი არა.... მეუბნებოდნენ, რომ 24 საათში გამიშვებდნენ, აქციების გამო ასე ხდებოდა. მე მათ ვუთხარი, რომ ფრენა მაქვს და 10-ში უნდა წავიდე ცნობაზე, რომ მე მათთან ორ კვირაზე მეტს ვერ გავატარებდი, რადგან საქმეები მქონდა... როგორ ვერ მოასწრებო, 10 დღის მერე გამოხვალო".
„გამიყვანეს კორიდორში, სურათი გადამიღეს და კიდე დავინახე, რომ კორიდორის ბოლოს არტემი მიყავდათ. ერთმანეთს დავუყვირეთ - ნარკოტიკი ჩამიდეს, მეცო.. მე დავიყვირე, რომ დამემუქრნენ, რომ მომკლავდნენ. გავიცინეთ, რადგან ცოცხლები ვიყავით".
ფორუმი