გიორგი გვახარია

ვის იცავს ომბუდსმენი?

ომბუდსმენს სახალხო დამცველი ქვია. ვინ უნდა დაიცვას მან? ხალხი, თუ ცალკეული ადამიანები? სუსტები ... და ძლიერებიც? ჩაგრულები ... და მჩაგვრელებიც? „ანარეკლებში“, საუბარი სახალხო დამცველთან - ჩვენი უახლესი ისტორიის ანარეკლების ფონზე. ვის იცავს ნინო ლომჯარია?

ჩვენ გვიყვარს ჩვენი პაპები

სახლებზე შენახული სიცოცხლე

მემორიალურ დაფებს საქართველოში ისე სწრაფად განათავსებდნენ, როგორც ხსნიდნენ. თბილისის პრესტიჟული სახლების კედლები დაფებით გაივსო. ზოგან ადგილიც აღარ არის. ვინ ამზადებს მემორიალურ დაფებს? ვინ ინახავს მემორიალურ დაფებს? ვინ ქმნის ახალ გმირებს და ვინ იხსენებს დავიწყებულ, წაშლილ სახეებს?

ომობანა

სამშობლო, როგორც ბიზნესი

ქართველი ოლიგარქების ინტერესები. პატარა ოლიგარქები და მთავარი ოლიგარქი, როგორც „ცარი".

“Me too” – დიდი და პატარა ქალები

რუსთავი - ქალაქი იდენტობის ძიებაში

რუსთავი, საბჭოთა ქალაქი, რომელიც ქვეყნის ერთ-ერთ მნიშვნელოვან მეტალურგიის ცენტრად ითვლებოდა. „ინდუსტრიული ქალაქი", „რუსთველის ქალაქი", „40 ძმის ქალაქი" - საბჭოთა კავშირის დანგრევის შემდეგ ყველა ეს სახე დროებით წაიშალა.

გენიოსის საცვლები და დიდი კინოხულიგნობა

ჩაიკოვსკის საქართველო: სულიერი და ხორციელი ვნებები

პეტრე ჩაიკოვსკი ბორჯომს იტალიას ადარებს. წერს: ისეთი ბედნიერი ვარ, როგორც ფლორენციაშიო. რა მოსწონდა რუს კომპოზიტორს საქართველოში? რატომ იყო აქ „თავისუფალი“? ჩაიკოვსკის საქართველო - საუბარი კომპოზიტორის საიდუმლო ვნებებზე, „მაკნატუნას“ ნაძვისხეზე და დაკარგულ ბედნიერებაზე, რომელიც მუსიკაში აისახა.

სამყაროს დასასრულის ამაო მოლოდინში

ახლო აღმოსავლეთი აქვეა

ახლო აღმოსავლეთში, მიუხედავად მისი სიჭრელისა, ეთნიკური და რელიგიური განსხვავებულობისა, ცხოვრობს ხალხი, რომელთანაც ბევრი რამ გვაქვს საერთო. რა მოხდა ერაყში, რა მოხდება და რას უნდა ელოდოს საქართველო?

სოლიდარობის ნოსტალგია

თბილისის ცენტრალური

1872 წელს აშენებულმა თბილისის რკინიგზის სადგურმა ერთმანეთს თბილისი და ფოთი, ანუ აღმოსავლეთი და დასავლეთი დაუკავშირა ... მერე იყო კოშკი, სტალინური სიძლიერის გამომხატველი ... შემდეგ აშენდა ახალი - ასევე ძლიერი, მონოლითური ... მერე ყველაფერი დაცარიელდა.

2019 წლის საუკეთესო 10 ფილმი

ტაში და სტვენა ფილარმონიაში

ფილარმონია - დიდი საკონცერტო დარბაზი, მუსიკოსებისთვის და მუზებისთვის - ხმაურიანი დარბაზი, რომელსაც არა მარტო მუსიკალური ბგერები, არამედ ყვირილი, სტვენა, გინება, ოვაცია და ფეხების ბაკუნი ავსებდა. „ანარეკლებში“ გიამბობთ თბილისის ფილარმონიის ისტორიას - სახალისოს და სევდიანს.

ტრაგიკომედია, როგორც ცხოვრების ჟანრი

წყალტუბო - დაკარგული ბედნიერება

წყალტუბო - დაჭაობებული ადგილი, რომელიც სტალინის ეპოქაში სამოთხედ აქციეს. კეთილდღეობის და უდარდელობის კერა, რომელიც საბჭოთა კავშირის დაშლასთან ერთად დაინგრა. წყალტუბო - საქმეში ბიძინა ივანიშვილი ჩაერთო. მისი გუნდი დარწმუნებულია: „დღეს იქნება წყალტუბო, ხვალ იქნება აფხაზეთი“.

”მასწავლებლების ქვეყანა” და მოტყუებული ბავშვები

2008 წლის კანის კინოფესტივალის საკონკურსო პროგრამა, ალბათ, ყველაზე წარუმატებელია ამ კინოფორუმის ისტორიაში. ცუდ ფილმებს ფესტივალის გახსნის დღეს ჩინეთში მომხდარი კატასტროფული მიწისძვრა დაემთხვა.

ერთი ბევრის წინააღმდეგ

როცა ძლიერთან ბრძოლა შენი ცხოვრების წესია, ძლიერი არ გაშინებს. ერთი ბევრის წინააღმდეგ - ადამიანები, რომლებიც სიმართლისთვის, მარტო, საკუთარი ძალებით, უპირისპირდებოდნენ და უპირისპირდებიან უმრავლესობას.

როდესაც ძლიერს "აჩმორებენ"

თბილისის კინოფესტივალზე უჩვენეს დიდი იტალიელი რეჟისორის, მარკო ბელოკიოს, ბიოგრაფიული ფილმი-რომანი ტომაზო ბუშეტაზე, რომელსაც იტალიაში „ორი სამყაროს ბოსს“ ეძახდნენ.