ჯიმშერ რეხვიაშვილის ბლოგები

არჩევნებზე ნიცშეს ულვაშით

დიდი ხანია, წარსულს ჩაბარდა დრო, როცა ბიძინა ივანიშვილი ნიცშეს უძალიანდებოდა და არ ეთანხმებოდა დიდი გერმანელის მიერ ადამიანზე დაწერილ მოსაზრებებს.

შვილო, შუბლი გაქვს ცხელი...

არ არის აუცილებელი საგნების გეომეტრიული პარამეტრებისა და ქიმიური შემადგენლობის ცოდნა იმისათვის, რომ ვამტკიცოთ, ზევით ასროლილი ქვა, ჯოხი თუ ბურთი - ყველა დედამიწაზე დაეცემა.

საარჩევნოდ რეგლამენტირებული წარსული

კარგია, რომ 20 %-ზე არაა საუბარი. რაღაცნაირად სწორხაზოვნად სიმბოლური იქნებოდა ომის წლისთავზე გამოხატვის თავისუფლების 20 %-ით შეზღუდვა, თუმცა ვერც 25 %-ით ავარიდებთ თავს აღნიშნულ ანალოგიაზე საუბარს

თქვენ გენაცვალოთ ჟორა მელია!

ვინ გადამალავს გვამს?

რა აჩვენა ლადო კახაძის ექოსკოპიამ?

2015 წელს, როცა ხელისუფლების შეცვლიდან საკმარისი დრო იყო გასული, -  საკმარისი იმისთვის, რომ ბრალი წაეყენებინათ ყოფილი სახელმწიფო მოხელეებისთვის და ახლებსაც მოესწროთ თავის გამოჩენა სათანადოდ, - ნახევრადხუმრობით ითქვა: „ქოცი - ჟღერს როგორც დიაგნოზი, ნაცი - როგორც ბრალდება!“

დედაო, პრეზიდენტო, ბერიკა?

საქართველოს პოლიტიკური ცხოვრებაც ასე ნელ-ნელა დაემსგავსება ბერიკაობას - ხმაურიან და შინაარსისგან დაცლილ სანახაობას.

აბა, რა საჭიროა საგარე(ჯ)ო საქმეთა სამინისტრო?

ბოდიში და... ბიუსტი!

აბა, რომელ პოლიტიკოსს არ უფიქრია უკვდავებაზე, ვის არ უოცნებია, ყოფილიყო ხალხთან, ოღონდ მაინც ზევით, შემაღლებულ კვარცხლბეკზე?!

"უკვდავი პოლკი" თუ უკვდავი "ზომბი"?

გაიხსენე 1921, 1924, 1989, 1992-93, 2008 წლების სისხლიანი ამბები, ნუ ანაცვალებ შენს ცოცხალ სამშობლოს საფლავიდან წამომდგარ "ზომბ-საბჭოთა კავშირს", ნუ ჩაეწერები „უკვდავ პოლკში“, ნუ აქცევ შენს ძვირფას, გარდაცვლილ წინაპარს "ზომბად"!

ქვახარია და თავსაფრიანი დედაკაცი