გიორგი გვახარია

იზაბელ აჯანი ურჩხულებთან ბრძოლაში

ქანცგაწყვეტილი ირანი

ირანელ კინორეჟისორებს ისეთი ბიოგრაფია აქვთ, მათ ცხოვრებაზე რომანები დაიწერება. ფაქტობრივად - ყველას. მაგრამ მოჰსენ მაჰმალბაფის ცხოვრება, ვფიქრობ, მაინც განსაკუთრებულია.

შვილი: ნინო ჭავჭავაძე

„შვილის“ ამ ეპიზოდის გადამღებ ჯგუფს ნინო ჭავჭავაძემ, 80-იანი წლების საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერის, რომელსაც 2018 წელს საქართველოს ეროვნული გმირის წოდება მიენიჭა, ზურაბ ჭავჭავაძის ქალიშვილმა ყვარელში უმასპინძლა.

ირანი მინიკაბების მიღმა

სოციალური ქსელები ისევ აჭრელდა შაჰის ეპოქის ირანის ფერად-ფერადი ფოტოებით - მოღიმარი, მოკლეკაბიანი გოგონებით და ჰალსტუხიანი ბიჭებით.

ტროცკიზმი, როგორც „დიპ სტეიტი“

შვილი: ქეთევან დოჩანაშვილი

ქეთევან დოჩანაშვილმა საშუალო სკოლას, რომელიც 2008 წელს დაარსა, „საერთაშორისო ქართული სკოლა“ დაარქვა. „საერთაშორისო“ იმიტომ, რომ როგორც თავად ამბობს, სკოლის მიზანი მრავალმხრივად განვითარებული მოქალაქეების ჩამოყალიბებაა, რომლებიც ნებისმიერ გარემოში შეძლებენ საკუთარი თავის დამკვიდრებას

შიში გვამარცხებს

31 მაისს დიდ გერმანელ კინორეჟისორს, რაინერ ვერნერ ფასბინდერს, 80 წელი შეუსრულდებოდა. გარდაცვალებამდე, 1982 წელს, 36 წლის ფანსბინდერს 44 ფილმი ჰქონდა გადაღებული.

სინათლე ეკრანიდან - კანის 78-ე კინოფესტივალის შედეგები

კანის 78-ე საერთაშორისო კინოფესტივალის ბოლო დღე, როდესაც გამარჯვებულების გამოცხადებამდე საკონკურსო პროგრამის ფილმებს იმეორებენ ხოლმე, აუცილებლად შევა მსოფლიოს ყველაზე მნიშვნელოვანი კინოდათვალიერების ისტორიაში.

შვილი: გიორგი ფოცხიშვილი

ნიდერლანდების ნაციონალური ბალეტის წამყვან სოლისტს, 23 წლის გიორგი ფოცხიშვილს ვახტანგ ჭაბუკიანს ადარებენ. ახალგაზრდა ვარსკვლავი, რომელიც კლასიკურ ბალეტში ქართული ცეკვიდან მივიდა, მართლაც აგრძელებს ეროვნული ქორეოგრაფიის საუკეთესო ტრადიციებს.

ირანული რევოლუცია კანის ფესტივალზე

კანის 78-ე კინოფესტივალზე ირანული კინოს ორი მარგალიტის, ჯაფარ ფანაჰის „უბრალო ავარიის“ და საიდ რუსთაის „ქალი და ბავშვის“ ჩვენების შემდეგ მნიშვნელოვნად გაფერმკრთალდა, მე ვიტყოდი, „გასაცოდავდა“ კიდეც ყველაფერი, რაც დასავლელმა კინემატოგრაფისტებმა წარმოადგინეს მსოფლიოს მთავარ კინოფორუმზე.

კანის ფესტივალი - ყველგან პოლიცია, ზოგან თავისუფლება

კანის 78-ე კინოფესტივალი ეკვატორს უახლოვდება, თუმცა შუალედური გამოკითხვების ლიდერი არ შეცვლილა - პირველ ადგილზე ისევ სერგეი ლოზნიცას ფილმი „ორი პროკურორია“.

ტერორის მანქანა კანის ფესტივალის ეკრანზე

კანის 78-ე კინოფესტივალზე საკონკურსო პროგრამის ლიდერი გამოიკვეთა - ჟურნალ „Screen-ის" ტრადიციულ გამოკითხვაში კინოკრიტიკოსების ყველაზე მაღალი შეფასება აქვს უკრაინელი რეჟისორის, სერგეი ლოზნიცას ლატვიაში გადაღებულ ფილმს, „ორ პროკურორს“.

კანის კინოფესტივალი - თავსაბურავი სიშიშვლის ნაცვლად

შვილი: ნიკო მანაგაძე

ამ ეპიზოდში ნიკო მანაგაძე, სტუდენტური მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი, რომელიც საერთაშორისო სამართლს სწავლობს, მიმართავს თანატოლებს, რომლებსაც პოლიტიკური ბრძოლა არა მარტო ქუჩაში, არამედ შინ, მშობლებთან, მეგობრებთან, ნათესავებთან უხდებათ.

თაღლითობიდან წმინდანობამდე 

ფაშიზმზე გამარჯვების დღეს განსაკუთრებით უხდება „გენერალი დელა როვერა“, რომელიც შეიძლება დღეს უფრო აქტუალური, უფრო მნიშვნელოვანი ფილმია, ვიდრე თუნდაც რობერტო როსელინის ყველა დროის შედევრი „რომი ღია ქალაქი“.

„შტაზი“, სუსი და თვალთვალის მადლი

როგორ გვამცირებდნენ

გოგი ლევაშოვ-თუმანიშვილი, ვფიქრობ, ერთ-ერთი ყველაზე დაუფასებელი ქართველი კინორეჟისორია. მისი „ათოვდა ზამთრის ბაღებს“, რომელიც საქართველოს ტელეფილმების სტუდიის ბაზაზე შეიქმნა, ახალგაზრდა კინომოყვარულებს შეიძლება გაგონილიც არ ჰქონდეთ.

„ფილმი-მიტინგი“

თემურ ჩხეიძის სახელოსნო დახურეს

რეჟისორი დათა თავაძე, თემურ ჩხეიძის სახელოსნოს ერთ-ერთი ხელმძღვანელი, გიორგი გვახარიასთან საუბარში ამბობს, რომ ცენტრის დახურვა „პოლიტიკურად მოტივირებული სადამსჯელო პროცესის დასრულება“ იყო.

9 აპრილი და „კეთილგონიერება“

სიზუსტის მოყვარულები შემახსენებენ - იმ დროს როცა ლევან კიტია „გზაჯვარდინს“ იღებდა (მანამდე კახა თოლორდავასთან და კოტე ჯანდიერთან ერთად ფილმის სცენარზე მუშაობდა) საქართველო ფორმალურად ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში შედიოდა.